Podczas pokazu, a właściwie serii następujących po sobie pokazów, łącznie odpalono ponad 10 tysięcy fajerwerków. Wg różnych źródeł, pokaz oglądało około miliona widzów. Żeby sobie wyobrazić, to było zgromadzenie podobnej liczby ludzi, jak podczas spotkań z Papieżem na krakowskich błoniach.
Jest naprawdę godne podziwu, że ta masa ludzi była w stanie się zebrać, obejrzeć fajerwerki i błyskawicznie się rozejść. Oczywiście, podczas samego pokazu nawet na piechotę nie można było podejść do rzeki, nie mówiąc o samochodzie, czy choćby rowerze.
Pełne uczestnictwo w pokazie fajerwerków wymaga odpowiednich przygotowań. Jest kilka możliwych strategii.
Najbardziej skuteczne będzie pojawienie się na miejscu wcześnie. Jak wcześnie, to zależy od konkretnego miejsca. W przypadku tak słynnego pokazu jak ten w Sumida nawet kilka godzin nie jest za wcześnie. Ważne jest zrozumienie, że hanabi taikai to nie tylko samo pokaz ogni, ale coś podobnego do pikniku, albo też matsuri. Same ognie to tylko kulminacja imprezy. Rozumiejąc ten podstawowy fakt możemy przybyć na miejsce wystarczająco wcześnie, rozłożyć koc i w oczekiwaniu na główną część imprezy czytać, pić, jeść i rozmawiać z przyjaciółmi.
Organizacje odpowiedzialne za wydarzenie publikują wcześniej mapy okolicy i szczegółowy program wydarzenia. Dysponując taką mapą można wcześniej zaplanować, gdzie należy rozłożyć swoją bazę. Nie zawsze musi to być miejsce najbliższe odpalenia ogni - czasem miejsce bardziej oddalone zapewni bardziej spektakularny widok.
Jeśli pokaz odbywa się w okolicach rzeki, każdy wycieczkowy statek i stateczek zgromadzi się na ten pokaz. Goście na pokładzie będą robić to samo, co ci na brzegu - jeść, pić i bawić się. Można rozważyć wykupienie miejsca na którejś z tych pływających restauracji - to też wymaga działania z dużym wyprzedzeniem.
Jeśli już popełniliśmy błąd, nie należy rozpaczać. Są inne alternatywne metody doświadczenia tego wydarzenia. Przykładowo, niemal wszyscy starają się dotrzeć możliwie blisko rzeki. Czasem jednak odbicie fajerwerków w szklanych powierzchniach tokijskich wieżowców może być równie spektakularne jak bezpośredni widok.
